Z głębokim żalem zawiadamiamy, że 23 lipca 2017 roku zmarł
wybitny polski fizyk, długoletni pracownik Instytutu Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, uczony o rozległej wiedzy i ogromnym autorytecie, znakomity wykładowca, wychowawca kilku pokoleń krakowskich fizyków jądrowych.
Dyrekcja, Rada Naukowa i Pracownicy
Instytutu Fizyki Jądrowej PAN
w Krakowie
Prof. dr hab. Kazimierz Grotowski był wybitnym fizykiem, współtwórcą polskiej szkoły fizyki jądrowej, wychowawcą wielu pokoleń polskich uczonych. Z Instytutem Fizyki Jądrowej związany był od jego powstania. W latach 1954-1957 był asystentem w Zakładzie II Instytutu Badań Jądrowych PAN (później IFJ, a obecnie IFJ PAN) w Krakowie. W latach 1956-1957 odbył staż naukowy w Instytucie Naukowo-Technicznym w Leningradzie (ZSRR), a w latach 1959-1961 w Instytucie Fizyki Uniwersytetu w Birmingham (Wielka Brytania). Od 1957 r. był zatrudniony w IFJ, początkowo jako starszy asystent, następnie adiunkt, a w końcu samodzielny pracownik naukowy. W roku 1958 uzyskał na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego stopień doktora nauk matematyczno-fizycznych na podstawie rozprawy doktorskiej pt. „Pomiary czasów życia stanów wzbudzonych nuklidów 167Er, 147Sm, 190Os i 145Eu powstałych przez wychwyt elektronów K”. Praca habilitacyjna pt. „Zagadnienia modelu optycznego dla deuteronów”, ukończona w 1963 r., dotyczyła problemów związanych z wyznaczaniem parametrów modelu optycznego. Nominację na profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1971 r., a profesora zwyczajnego w 1977 r. W IFJ pracował do 2002 r. Pełnił szereg funkcji kierowniczych w IFJ oraz Instytucie Fizyki UJ.
Był jednym z pionierów badań polaryzacji neutronów z reakcji strippingu na węglu wykonanych na cyklotronie w Krakowie oraz protonów w reakcji sprężystego rozpraszania na jądrach miedzi przeprowadzonych w Birmingham. Był jednym z odkrywców efektu glorii fal de Broglie’a materii oraz anomalii w rozpraszaniu wstecznym cząstek alfa zwaną ALAS – badania te przeprowadzone były na cyklotronie U-120 w IFJ PAN. Przez lata zajmował się fizyką zderzeń ciężkich jonów w obszarze niskich i pośrednich energii. Związane z tym eksperymenty przeprowadzał na całym świecie.
Profesor Grotowski był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności – przewodniczącym Komisji Astrofizyki PAU. Był zapalonym grotołazem, taternikiem i żeglarzem.